Drzewa i krzewy owocowe

Nawożenie
Borówka należy do roślin o małych wymaganiach nawozowych. Pod koniec zimy lub na przedwiośniu należy zastosować siarczan amonowy w dawce około 5 kg, siarczan potasu w dawce 1 kg i fosfor w dawce 0,5 kg/100 m2. Nawożenie potasowe i fosforowe może być stosowane co 2 a nawet 3 lata. Jedynie nawożenie azotowe należy stosować każdego roku. Natomiast siarczan amonowy można stosować nawet późną jesienią, aby opady deszczu wymywały go w głębsze warstwy gleby. Uwaga - w przypadkach stosowania ściółki rozsypany nawóz nie musi być mieszany z jej górną warstwą.

Cięcie roślin
Cięcie roślin jest jedną z najważniejszych czynności, jakie należy wykonać zimą lub na przedwiośniu. Intensywność cięcia związana jest z wiekiem krzewów oraz ich kondycją. Cięcie formujące. Dotyczy ono roślin w pierwszych latach po posadzeniu i polega na skróceniu bardzo długich pędów w celu ich prawidłowego rozgałęzienia się i tworzenia silnej podstawy przyszłych pędów szkieletowych borówki. Ponadto u roślin z licznymi, drobnymi pędami poleca się usunąć pędy najsłabsze, gdyż tylko zagęszczają dolną część krzewów przy małej zdolności do owocowania. Cięcie roślin wchodzących w pełnię owocowania. Polega ono na skracaniu długopędów, usuwaniu nadmiaru pędów oraz pędów najsłabszych zbyt zagęszczających dolną część krzewów.

Borówka jest rośliną formującą pąki kwiatowe w górnej części długich pędów, jak i prawie na całej długości pędów słabszych Jeśli nie skrócimy długich pędów to pod ciężarem owoców będą się rozchylały tak silnie, że wierzchotkami sięgną ziemi. Na takich pędach owoce będą się brudzić, ponadto utrudniony będzie ich zbiór. Okres wchodzenia borówki w pełnię owocowania trwa, w zależności od siły wzrostu roślin, kilka lat. W tym okresie należy zwracać uwagę na zachowanie właściwej równowagi między owocowaniem i powstawaniem nowych pędów. Słabe, obficie owocujące rośliny mają tendencje do formowania małej liczby pąków kwiatowych i w następnym roku będą słabo plonowały. Cięcie roślin w pełni owocujących. Zaczyna być widoczna silna tendencja do zachwiania równowagi między wzrostem i plonowaniem roślin. Na zbyt obficie plonujących roślinach jest bardzo mało liści i najczęściej nie ma nowych przyrostów.

Owoce z takich krzaków mają małą wartość smakową. Jeśli rośliny nie wytworzą nawet bardzo krótkich nowych pędów, to nie powstaną nowe pąki kwiatowe i w następnym roku nie będą plonowały. Aby do tego nie dopuścić, należy sprawdzać czy na roślinach powstają nowe pędy i w jakiej ilości. Ta obserwacja będzie przydatna podczas cięcia prześwietlającego. Słabsze cięcie można wykonać, gdy rośliny mają dużo jednorocznych pędów, silniejsze - w przypadkach małej liczby i bardzo krótkich pędów. W pierwszym przypadku należy każdego roku usuwać około 1/5-1/4 ogólnej masy pędów. W drugim 1/3 a w skrajnych przypadkach nawet połowę pędów. Stosując regularne coroczne cięcie nie będzie potrzeby wycinania więcej niż 1/5 ogólnej masy pędów. Przystępując do cięcia najpierw przeprowadza się oględziny krzewów. Następnie usuwa się wszystkie słabe pędy znajdujące się u podstawy krzewów i zagęszczające ich dolną część. W dalszej kolejności usuwa się najstarsze pędy, na których najczęściej jest mało młodych przyrostów i skraca jednoroczne pędy o 1/3 długości a bardzo długie, nawet o połowę. U odmian wytwarzających mało nowych pędów z szyjki korzeniowej krzewów, cięcie polega na usuwaniu części bocznych rozgałęzień na pędach szkieletowych. U takich roślin najpierw usuwamy najhardziej rozchyloną część pędów. Następnie przy widocznym jeszcze zagęszczeniu, wycinamy środkowe części rozgałęzień i w razie potrzeby skracamy pędy szkieletowe.